Buitenrit Zutendaal 2013

“Wat wil een paardenliefhebber nog meer”?

 

Voor een zondag was het op 29 september jl. heel vroeg dag in manege Ravensbosch. Rond 8.30u waren de paarden al gevoerd, de stallen opgestrooid en was het was het een komen en gaan van zadels sjouwen, paarden oppoetsen, trailers klaar maken en andere drukte. Een gezonde spanning was voelbaar onder alle aanwezigen maar de stemming opperbest.  Met veel bewondering werden de twee vrachtwagens en aanhangwagen van de fa. Gelissen ontvangen. De ‘gouden koets’ had dit jaar vrijaf. Afgemeten aan de professionele uitstraling van dit alles zou je zou bijna denken dat we op concours gingen. Nee hoor; reikhalzend hebben we uitgekeken naar dit lang verwachte,  geliefde uitje: de jaarlijkse buitenrit van onze ruitervereniging! Mét barbecue.

De poster die het evenement aankondigde was aanstekelijk. Voeg daarbij het zonnetje dat ons gunstig gezind was en ook het laden van de paarden verried dat het een fantastische dag beloofde te worden.

Dit jaar vertrokken we wederom naar ons vertrouwde Zutendaal, nu echter met gloednieuwe routes. Zo werd onze nieuwsgierigheid nog meer gewekt. Tevens voor de niet- ruiters een nieuwe excursie naar het Distillerie museum, uit 1891. Met jawel, ze kennen ons inmiddels, gelegenheid tot proeven.

Bij aankomst wachtte ons Anja op met lekkere Belsje vlaaien en koffie en Puck had een voorproefje op de excursie geregeld; echte Gelaener likeur. Na het opzadelen en de laatste controles op het harnachement konden we los. Met maar liefst zes groepen, in twee routes, zouden we de Zutendaalse bossen doorkruisen, een kleine 50 paarden in totaal. De spanning steeg toen we de pauzestop naderden, dit jaar op het domein van onze gastheer Joost&Kim in Opgrimbië. Hier krijg je namelijk de eerste sterke verhalen en bijzonderheden te horen. “Is iedereen nog fit, compleet en gezond, zijn de paarden braaf, is de route goed te volgen”? ( met andere woorden: kunnen ruiters wel kaartlezen…zonder TomTom…). Daarnaast is iedereen na zo’n twee uur rijden wel toe aan een lekker broodje en drank. De eerste tekenen waren goed; behoudens een spontane ontwikkelde airco-broek en een enkele gemiste bocht zat iedereen nog in de goeie richting op het paard.

Na de stop van route wisselen en daarna, wederom met een prachtige rit, terug naar ons clubhonk. Ook na de pauze alles in control( “wat kunnen we toch goed rijden…”). Op een enkele crash na. Je zag iedereen vol van verhalen en in de laatste zonnestralen met elkaar nagenieten van een mooie dag. Aansluitend natuurlijk nog de heerlijke barbecue, met super gastheren en aan mooi gedekte tafels. En de onmisbare afsluiting met het toetjesbuffet. Dan is mijn eerste vraag duidelijk beantwoord: “Een paardenliefhebber kan zich echt niets meer wensen dan zo’n perfect mooie dag”. Het nagenieten is al begonnen….

Een speciaal woord van dank, namens ons allemaal, is dan ook op zijn plaats aan alle (bestuurs)leden die de organisatie van dit fantastische evenement voor hun rekening namen! Dankjewel, het was onvergetelijk!!

 

Ellen Mulleneers & Visit